“Wat, heb jij een coach? Je komt altijd zo zeker over.” Alsof het een paradox is. Dat is het niet.
Juist directeuren en CEO’s met zelfvertrouwen kiezen voor coaching. Omdat zij weten dat geen mens alle competenties bezit die nodig zijn voor welke functie dan ook. Dat niemand alle kansen kan opmerken die zich voordoen. Dat niemand altijd het juiste besluit op het juiste moment kan nemen.
Mogelijk zijn er binnen uw bedrijf gelijkwaardige experts of vertrouwelingen met wie u kunt sparren. Mensen met wie u op één lijn zit, en met wie u aan een half woord genoeg hebt om samen te begrijpen wat de richting moet zijn. Nadeel: hoe prettig of krachtig ook, het is slechts één lijn. Terwijl een excellente organisatie zich juist kenmerkt door het vermogen die andere lijnen op te merken en daar koers op te zetten.
Over koers gesproken: het is prachtig als managers die gezamenlijk helder hebben. Het is alleen zo jammer dat de blinde vlekken dan ook vaak gemeenschappelijk zijn. Doe er wat aan!
“Wat heb je dit jaar geïnvesteerd in technologie?” (...) “Zoveel? Mooi.“
“En wat heb je geïnvesteerd in jezelf?” (…) “O.”
Jij bent je belangrijkste instrument. Onderhoud het goed.
